СикIни дурна дустар хьанвай. Йикъарикай са юкъуз сикIре дурнадиз мугьманвилиз эверна. СикIре давугъа гьазурнавай. Ада давугъа тарелкадиз акъудна, дурнадин вилик эцигна.
— Буюр, дурна стха, неъ! — лагьана сикIре. Дурнади гьикьван кIуф янатIани, сивиз са затI атанач. СикIре мез гуз, мез гуз, вири давугъа тIуьна.
Пакад юкъуз дурнади сикIрез мугьманвилиз эверна. Дурнади некIедин хапIа авунвай. Хуьрек дар туьд галай са гетIедиз акъудна, ам сикIрен вилик эцигна, лагьана:
— Буюр, сикI стха, тух жедалди неъ!
СикI гьикьван алахънатIани, адавай хуьрекдин дад акваз хьанач. СикI гишила хъфена. Гьа йикъалай аданни дурнадин дуствални куьтягь хьана.
Гафар ва ибараяр: сикI – лиса; дурна – журавль; дустар – друзья; мугьман – гость; давугъа – товга (рисовый суп из кислого молока, приправленный мятой); кIуф – клюв; гетIе – горшок, кувшин; куьтягь хьун – кончаться, завершаться.
Суалар:
- СикIре дурна гьикI къунагъна?
- Дурнадивай вучиз затIни нез хьаначир?
- Дурнади сикIрез гьихьтин кар кьун хъувуна?
машаАллахь
На лезгинском приглашать домой = элиф авунин
Глиняной горшок = кьентеп цьиб