Виликди хьана, кицI кIевиз элуькьзавай. Жугъундив игис хьана, лап адан вилик, чIарар цаз-цаз авуна, са гъвечIи шенпIи ацукьнавай. Ада язух къведайвал гьарайзавай. Вуч жедатIа акваз, яргъал хьиз кьве гада акъвазнавай.
Пенжердай килигна, са дишегьлиди тади кваз гьаятдиз чукурна.
— Квез регъуь тушни?
— Чаз вучиз регъуь жеда? Чна затIни авунач кьван! – мягьтел хьана гадаяр.
— Гьам пис я ман! – хъел кваз жаваб гана дишегьлиди.
В. Осеева
Рамалданов А.Р. «Лезги чIал»
2-синиф, Махачкала, 2002,-332с
Гафар ва ибараяр: кицI — собака; жугъун — изгородь, забор; игис хьун — прижиматься; чIарар цаз-цаз авуна — дыбится, взъерошится; шенпIи — котёнок; дишегьли — женщина; тади кваз — поспешно; чукурун — бежать; регъуь — стыдно; мягьтел хьун — удивляться; хъел кваз — гневно, сердито.
Суалар:
- Гьикаяда квекай ихтилат физва?
- И гадайрикай вуч лугьуз жеда?
- Дишегьлидиз вучиз хъел атана?
- Ада гадайриз вуч лагьана?
- Абуруз мергьяматлу гадаяр лугьуз жедани?