Мах. Пепе хала. Сказка на лезгинском языке

   Хьана кьван, хьаач кьван са пепе хала. Къужа адан фад кечмиш хьанвай. Пепе халади текдиз пуд хва хуьзвай. ЧIехи хва какадин кьил алайди, юкьванди чIарчIин гардан галайди, гъвечIидини кьалунин кIвачер квайди.

    Рухвайрин назиквал чиз, Пепе халади абурув я цан цаз тунач, я векь ягъиз. Вири четин кIвалахар ада вичи авуна. Рухвайриз, лагьайтIа, я гатун зегьемвал, я хъуьтIуьн аяз, я зулун къати гарар, я гатфарин бул марфар акунач. Абур, къванцин кIаник экъечIзавай хъипи векьер хьиз, сефилдиз чIехи жезвай.

Эхирни Пепе хала кьуьзуь хьана. Ам, кефсуз яз, месе гьатна. Гьиьван кIвалахда?!

   Са йифиз, цIайлапан ягъиз, къати марф акатна. КIвализ тIилияр къвез башламишна. Къавуз кул гана кIанзавай.

   — Завай къавал экъечIиз жедач, — лагьана чIехи хци. — зи какадин кьил хада.

   — Завайни жедач, — лагьана юкьван хци, — зи чIарчIин гардан гару кьатIда.

   — Зи кьалунин кIвачер кьежена, кьвечIил жеда, — назик сес акъуда гъвечIи хци.

    Маса чара амукьнач: месикай хкечIна, азарлу Пепе хала верхи кулни гваз къавал акьахна.

    Хейлин вахт алатна, амма пепе хала хтана акъатнач. Экв хьана, марф акъвазайла, чIехи хва къецел экъечIна. Адаз къавалай аватна, гьаятдин юкьвал ярх хьанвай чпин диде акуна.

  — Аман, чан диде, вун кьена хьи! — ада кьве гъиливни вичин кьил кIевиз чуькьвена. адан какадин кьил кьве пад хьана.

    ЧIехи стхади гуьгъуьниз атай юкьван стхадайни гьарай акъатна:

   — Зи гардан хурай, диде, вун къавал ракъурай! — лагьана, ада кьил галтадна. Гьасятда адан чIарчIин гардан галатна.

   — Зи кIвачер хурай, диде, къавал акьах тавур! — шез-шез, мет-кьил гатана гъвечIи хцини. Адан кьалунин кIвачер са шумуд чкадилай кьатI хьана.

    Пепе хала кьенвачир. Явашдиз къарагъна, ада вичин вилерилай къвезвай накъвар михьна, сифте чIехи хцин кьилелай гъил алтадна, лагьана:

   — Ви кьил гьулдандинди хьурай, бала!

    Ахпа юкьван хцин гардандивай гъил гуьцIна, лагьана:

    — Ви гардан пагьливандинди хьурай, хва!

   Эхирдай гъвечIи хцин кIвачеривай гъил гуьцIна, лагьана:

   — Ви кIвачер дагъдин яцранбур хьурай, чан бала!

   Дидедин вилик сад-садалай гуьрчег пуд кьегьал акъвазна.

  — Лагь, диде, ви къуллугъ! — хуруз гъуд яна, такабурлу кьилер агъузна абуру.

  — Чан балаяр, куьн икI акун фадлай зи эрзиман тир. Гила дидедин сурад кьилиз акъатна, — гьакI лагьана, дидеди гьамишалугъ яз вилер акьална.

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован.

Этот сайт использует Akismet для борьбы со спамом. Узнайте, как обрабатываются ваши данные комментариев.