Пакаман вахт тир. Вири ширин ахварик квай, анжах къизилдин жагъа авай кIек ксанвачир . Таран кукIва ацукьнавай ада сифте вичин лувар юзурна, ахпа келледай уь-уь яна.
КIекрен ван галукьай чакъал тадиз таран кIаник атана ва агъадай кIекрез килигна. Сивиз цIаран яд атай чакъал гзаф вахтунда таран кIаник аукьна, амма кIек тарай эвичIнач. Эхирни чакъалдай гаф акъатна:
— Я кIек стха, вахъ вуч сес ава. Агъуз эвичIна, уь-уь… ягъа тIун!
КIекре, мад сеферда уь-уь… яна, лагьана:
— Я чакъал стха, вак вуч тади ква? Акъваз са тIимил. Ругъвац ахварай аватайла, эвичIда зун.
Ругъвац тIвар ван хьайила, чакъал тум илисна, катна.