Тамай кьве юлдаш физвай. Садлагьана кул-кусрай зурба са сев акъатна. Гадайрикай сад катна ва ам тадиз кьакьан тарциз акьахна, гьана чуьнуьх хьана. Муькуь гада рекьел аламукьна. Ам ийиртийир хьана амай. Идани чилел ярх хьана кьейидан амалар авуна. Сев идан патав атана, авахъай ни чIугуна; галали гьич нефесни къачузвачир.
Севре гададин чинихъай ни чIугуна. Сев, гада кьенвайди хьиз хьана, элячIна фена. Сев элячIна хъфейла, тара чуьнуьх хьайи гада анай эвичIна ва хъуьрез акъвазна.
— Гьан, севре ваз, япал кIуф эцигна, вуч лагьна? – хабар кьуна тарай эвичIай гадади.
— Ада заз лагьана: «Юлдаш хатадик акатайла, ам туна катдайди хъсан касс туш».
Л. Толстой
Рамалданов А.Р. «Лезги чIал»
2-синиф, Махачкала, 2002,-332с
Шикилар: А.С. Дубровский, М. В. Трубкович
Гафар ва ибараяр: садлагьана – вдруг, неожиданно; кул-кусар – кусты; зурба – очень большой, громадный; сев – медведь; гьана – там, в том месте; чуьнуьх хьун – спрятаться; ярх хьуна – упасть; ни чIугуна – нюхать; элячIна фин – проходить мимо; эвичIун – слезать; хатадик – в опасности.
Суалар:
- Гадайрикай гьим хъсан туш? Вучиз?
- Гьихьтин гададиз халис юлдаш лугьуз жеда?