Пакамахъ къарагъайла, инсанрай агь акъатна: кьуд пад вилин ишигъ тухудай кьван, лацу тир. Кьуьд хабарни авачиз атанвай. ЧIехи вацIун дере, ам элкъуьрна кьунвай кьакьан дагълар, дар куьчеяр, кIвалер – вири къалин, пурпу живеди кIевирнавай. Цав алахьнавай, анай анжах пакаман аяздихъ галаз экуь цIверекIар, яваш гарал къугъваз-къугъваз, авахьзавай… Япара ван гьатдайвал секин я. Гьич кицIерни элуькьзавач. Инсанриз, ничхирриз тIебиатди багъишнавай лацу кавалдикай хкечIиз кIанзавач.
Гурмагърай туп-туп гумар акъатна. Куьчеяр, гьарай-эвер ацалтна, гъелеррай авахьзавай, живедин кIватIар гьалчзавай аялрай ацIана.
Къуьнуьхъ кавалар, кIуртар галай, хипен хъицикьдин бармакар алай итимар кимерал атана.
Пакаман тIуьн-хъун авунвай къужаяр, эгьли итимар, жегьилар мад кимерал кIватI хъижезва. Гьардан гъиле са вуч ятIани ава: еб ийидай канаб, тIушундай ли, цIалцIам хъийидай кIарасдин тIурар, илигдай шаламар, чарх гудай нажахар. Суьгьбетдик квайла, гъиляй кеспини хъсандиз къведа.
Гьаким Къурбан
Рамалданов А.Р. «Лезги чIал»
2-синиф,Махачкала, 2002,-332с
Гафар ва ибараяр: пакамахъ – утром; ишигъ — свет, луч; кьуьд – зима; дере – ущелье, овраг; кьакьан – высокий; дар – узкий; къалин – частый, густой; пурпу жив – рыхлый снег; цIверекIар – снежинки; кавал – тулуп; гурмагъ – дымоход; гум – дым; гъелеррай авахьун – кататься на санках, салазках; живедин кIватIар – снежки; къуьн – плечо; кIурт – шуба; хипен – овечий; хъицикь – шкурка, овчинка; бармак – папаха, шапка; ким – место в селе, где в свободное время от работы собирается мужская часть населения; къужаяр – старики, жегьилар –молодые люди; еб ийидай кана б– веревка из пеньки; ли – шкура буйвола, быка; цIалцIам – гладкий; кIарасдин тIурар – деревянные ложки; шаламар илигун – плести лапти; чарх гун – точить на точильном стане; нажах – топор; кеспи – ремесло.
Суалар:
1. Инсанрай вучиз агь аъатна?
2. Гьикаяда хуьре хъуьтIуьн гьихьтин лишанар ганва?
3. Кимел къвезвай инсанрин гъиле вуч ава?